Yazar & Çizer
1984 yılında Ankara’da dünyaya geldim. Annem ev hanımıydı, babam ise serbest meslekle uğraşırdı. Çocukluğum, hayal gücümün en yoğun olduğu yıllardı; edebiyatla kurduğum ilk bağ da o yıllarda, daha ilkokul çağında şiirle başladı.
Eğitim hayatıma lise döneminde bankacılık alanında adım attım. Sonrasında sigortacılık, işletme, fotoğrafçılık, sağlık yönetimi ve tasarım kültürü gibi birçok alanda üniversite ve yüksek lisans eğitimleri aldım. Bu alanlar yalnızca mesleki değil, aynı zamanda kişisel gelişimime de büyük katkı sundu.
Sanat benim için bir yön değil, çok yönlülüğün kendisidir. Takı tasarımı, sahne ve objektif makyajı, dikiş ve kıyafet tasarımı gibi el emeği isteyen işler benim hem üretim hem de huzur alanım oldu. Ancak hiçbir uğraş, yazmak kadar ruhumu beslemedi.
Sağlık sektöründe kamu işçisi olarak çalışmam ise bir başka yazarlık tecrübesiydi. Ne kadar çok insan, o kadar çok hikaye birikimi verdi bana.
Yazarlık serüvenim, sadece kelimelerle değil yürekle yürüdüğüm bir yolculuğa dönüştü. Bu yolda beni en çok onurlandıran anlardan biri, İnönü Üniversitesi’nin Deprem Öyküleri kitabında yer alan "Hataylı Gelin" adlı öykümün yayınlanmasıydı.
Bugüne dek üç kitabım yayımlandı. Ancak onları yalnızca basılmış eserler değil, birer sosyal sorumluluk adımı olarak görüyorum:
Güneşin Işığı Kalemime Dokundu: Lösemili çocuklara ve şehidimiz Yusuf Ataş’ın aziz hatırasına adanmıştır.
Oku ile Başladı İlk Nefes: Kadın sığınma evlerinden çıkan kadınların sesi olmak için kaleme alınmıştır.
Mutlu Bebekler Ülkesi: Sığınma evlerinde kalan çocukların umudu olması dileğiyle yazılmıştır.
2009 yılından bu yana fotoğraf çekiyorum. Objektife düşen her karede ayrı bir hikâye yakalamaya çalıştım ama hiçbir kare, yazının verdiği doyumu yaşatmadı bana. Yazmak; nefesim, ilacım, mücadelem ve en samimi benliğim oldu.
Kalemim kırılana dek yazmaya, üretmeye ve ses vermeye devam edeceğim. Çünkü benim hikâyem, sadece bana ait değil; duyan, hisseden, anlayan herkesin hikâyesi.